Kobieta nie puch marny
Nie wietrzna istota
Ani też nie wszczepiona
W duszę żądza bryły złota
Lecz człowiek zupełny
Z serca i mądrości
Na ziemskiego istnienia
Wahadle smutku i radości
Kobieta od kobiety różna
Marzeniem… charakterem
Może być prawdy aniołem
Albo - zwykłym zerem
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz